Zaterdag 15 september

Om kwart voor acht vertrekt mijn bus, ongeveer vijf á tien minuten loopafstand vanuit mijn hostel. De bus brengt me naar het strand waar ik besluit om terug te lopen ook al zijn de weerberichten slecht. Gelukkig was de hele dag toch mooi weer en scheen de zon. Onderweg had ik vaak een geweldig uitzicht over de zee, stad en andere heuvels en bergen. Het was zeker de moeite waard om drie en een half uur te lopen. Nu was ik eerder terug bij de bus terug dan ik had verwacht. De track was soms niet even eenvoudig. Omdat ik op tijd in de morgen was vertrokken was het water nog hoog. Op sommige plekken moest ik op stenen lopen en goed uitkijken of dat ik niet viel. Als je viel was je niet blij. Je wordt nat en kan snel je enkels breken of meer, doordat de stenen glad zijn en er vele openingen zijn tussen de stenen. Heel aangekomen haal ik mijn tas op bij de hostel en ga naar de informatiecentrum om de laatste dingen op te zoeken op internet. Op het internet zie ik een mail van Ralph en Patt Wichers, die ik wil gaan bezoeken. Ralph is opgegroeid in Vriezenveen en is later geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland. Hij vertelde dat zijn dochter met zijn schoonzoon (Cathy en Derick)in Gisborne wonen en dat ze mij graag willen ontmoeten. Ik noteer haar telefoonnummer om haar later te bellen. Want Ralph zei tegen me dat ik haar kon bellen als ik in Gisborne aangekomen was. De bus naar Gisborne was vol en het duurde nu ongeveer anderhalf uur, wat in dit land niet lang is. Ondertussen maken we een stop bij een klein plaatsje en bel ik Derick en Cathy. Dit deed ik omdat ik pas kwart over vijf aankwam in Gisborne en dan nog een hostel moest zoeken en het daarna te laat zou worden om te bellen. Ze neemt op en zegt direct dat ze mij wil komen ophalen bij de bushalte om hun zo te ontmoeten. In Gisborne aangekomen is de bus een half uur te vroeg, dus kon ik zo nog snel een bloemetje halen. Cathy ontmoet ik hierna bij de bushalte en Derick ontmoet ik later in huis. Het zijn erg vriendelijke mensen en ik voelde me erg op me gemak. In de avond heeft Ralph gebeld en geregeld dat ik zondag met een zekere meneer Brown naar de kerk kon. Deze man zal mij dinsdag  naar Wairoa brengen waar ik Ralph en Patt zal ontmoeten. Hier gaan we met een aantal mensen het nieuw testament uitdelen op een school. Na veel te hebben gesproken met Derick en Cathy vertelden ze mij dat er een rugby wedstrijd op de televisie was en dat ze die gingen kijken. Dit wil ik ook wel eens zien. Het is hier een zeer populaire sport en als er een wedstrijd op de televisie is zijn veel bars en cafe’s stampens vol. De Nieuw-Zeelanders (Obelix) hebben gewonnen en zo konden we allemaal goed slapen.