Vrijdag 21 september

De dag waarop we met ons vieren vertrekken. Na ongeveer een uur te hebben gereden, zagen we mensen die met de kiwi’s werkten. Eindelijk, na lang wachten in de regen was iedereen aanwezig,en konden we vertrekken met de boot. Op de boot was het steenkoud. Wel kon je genieten van het uitzicht. Nadat de boot had aangemeerd konden we aan wal en liepen we gezamenlijk naar de plek waar kiwi’s opgevangen werden. Er was een uitkijkpost waar mensen ’s nachts naar kiwi’s luisteren en deze kunnen spotten. Na een stukje verder te hebben gelopen was er een groot gebied afgezet met gaas en stroom. Met daar buiten vallen voor roofdieren. In dit gebied worden kiwi’s geplaatst die te jong zijn om te overleven of anders hulp nodig hebben. Ze worden dus opgevangen en als ze zelfstandig genoeg zijn om te overleven worden ze vrijgelaten. Dit was vandaag ook het geval. Een jonge kiwi van ongeveer drie maand wordt aan ons geshowd en uiteindelijk vrijgelaten. Deze kiwi mocht iedereen vasthouden en het diertje heeft een ware fotoshoot ondergaan. Na dit avontuur keerden we terug om vervolgens onze lunch op te eten bij een ven. Hier wordt een korte informatie over kiwi’s en het werk met deze vogels verteld. De lunch was op en Wilma, Marie en ik werden afgezet bij het punt waar onze track begon om naar de hut te lopen. Pat ging mee terug om vervolgens de auto te pakken en naar het eindpunt te rijden en ook naar de hut te lopen. De track die Pat liep, liepen wij de volgende dag. De track was ongeveer drie uur wandelen en liep rond het meer. We hadden prachtig uitzicht in de regen. Als we liepen leek het net of we kikkers hoorden. Maar het waren onze voetstappen die in de modder wegzonken.  Het pad was soms zo slecht dat we door de bush moesten. Het was mogelijk, maar dan kon je net zo goed zwemmen. Veel hink stap sprongen kwamen aan de orde. Uiteindelijk kwamen we bij de hut aan en konden we hout verzamelen en pakken uit de houthut om vervolgens een vuur binnen te maken om het aangenamer te maken.  Luxe was dat we een kachel hadden en dat we hierop onze pannen konden zetten. De hut was niet echt schoon dus dat hebben we eerst maar gedaan. Het is zo dat je de hut altijd schoon achterlaat en dat je hout neerlegt voor de volgende. Zo help je elkaar. Na onze maaltijd maakten we puzzels of lazen het gastenboek. Gastenboeken zijn hier veel te vinden. Bij mensen thuis en bij activiteiten. Je zou nog rijk worden als je voor elke keer als je je naam in één van de boeken schrijft geld vraagt. Het was uiteindelijk te donker om nog iets te lezen  dus… bedtijd.