Maandag 24-09-2012

23 september 2012 - Wairoa, Nieuw-Zeeland

De eerste werkdag van de week is weer aangebroken. Wat gaat de tijd snel. Rachelle vertrekt weer en vandaag ga ik met Pat mee naar haar werk bij een instelling en naar de basisschool (dezelfde als vrijdag). Nadat we onze tas bij de basisschool hebben neergezet gaan we naar de instelling. Onderweg verteld Pat kort wat ze hier doet. Elke maandag gaat Pat naar een instelling waar mensen hulp kunnen vragen en krijgen. Pat haar rol is er zijn voor het personeel. Dus voor de sociaaltalk en eventuele problemen. Bij aankomst werd ik aan iedereen voorgesteld en zetten we meegenomen bloemen op de kantinetafel. Het personeel komt één voor één binnen om een praatje te maken en drinken te pakken. De ene komt en de andere gaat weer aan het werk. Dit komt omdat het altijd open is en dus kunnen niet alle personeelsleden tegelijkertijd pauze krijgen. Vandaag is het meer sociaaltalk en praatte je over alles en nog wat. Het uur is zo voorbij en tijd om naar de basisschool toe te gaan. Hier gaan we vandaag klassen helpen met de desbetreffende lesstof. Dit keer gaan we weer naar klas 6. Dit zijn kinderen die moeite hebben met leren. De meeste kinderen zijn nog bezig met het maken van de opdracht met de fiets. Dus de juiste woorden bij de pijlen zetten. Als dit gedaan is mogen de kinderen dit inkleuren en een andere tekening maken met een klein verhaaltje erop. Hierdoor leren ze schrijven en een klein verhaaltje te vertellen. Het maakt de dag weer goed, als de kinderen lachen, blij zijn en verder komen met hun opdracht. In de middagpauze zitten we weer buiten te eten tussen de kinderen. De kinderen komen weer om een sandwich en/of een wortel te vragen. Dit mogen ze alleen als ze niks of weinig bij zich hebben en alles opeten. De kinderen vinden het heerlijk om een praatje te maken en ons te zien. Als de pauze is afgelopen gaan we weg en langs de supermarkt. In de supermarkt halen we ook de overige ingrediënten op om oliebollen te bakken, want ja ja ik ga morgen oliebollen bakken. Het is wel niet oudejaarsdag maar het smaakt wel lekker. Dit kennen ze hier niet en Ralph vind het heerlijk. Wat een straf om dit te gaan bakken. Voor woensdag is het bestemd wanneer ik naar een bejaardencentrum ga om hun een bloemles te geven. Dan kunnen ze genieten van een Hollands product en misschien herkent iemand dit wel van vroeger, omdat diegene oorspronkelijk Nederlands is. Alles was gehaald en we konden naar huis. Thuis aangekomen hielp ik Ralph mee om hout te halen voor de kachel en het fornuis. Voordat we alles op de juiste plaats hadden gelegd hadden we een boeiend gesprek over vroeger en het geloof. Op een gegeven moment zei Pat: ‘Het vuur wacht’ en we moesten lachen. Snel alles weggelegd en naar het journaal kijken. Na het journaal wachtte een heuse maaltijd met Watercress op ons. Ik was benieuwd hoe het smaakte. Het is lekker en heeft iets weg van spinazie. Na de maaltijd gingen we napraten en ieder zijn of haar