Maandag 10 september

Vroeg uit bed om naar de Wonderland te gaan. Voordat we daar aankomen met het busje gaan we eerst naar de modderpoelen en naar Lady Geyser. Het laatste is een touristische trekpleiser. Om de geyser is een tribune gebouwd. Dit komt omdat met een klein beetje hulp elke dag de geyser om 10.15 aan gaat. Het is gek, iedereen zit domweg te wachten totdat er water uit de geyser komt. Na enige tijd te hebben gewacht is het dan zover. Het was het wachten waard. Het water spuit wel een paar meter de lucht in en het is een mooi verschijnsel. Na ongeveer een kwartier vertrekt onze bus naar Wonderland. Dit is een park waar van alles te zien is. In de bus heb ik een meisje ontmoet die ik in Thames een keer heb gezien in de Nakedbus. Ze komt uit Duitsland en is met een jongen uit Korea. Hiermee wandel ik door Wonderland. De crates, wateren en andere dingen zijn geweldig om te zien. Wat bijzonder is hier, is dat er zich verschillende kleuren bevinden op de stenen, crates en water. Vandaar de naam. Het voordeel is dat we geen regen hebben en dat de kleuren goed te zien zijn. Het is een spectaculair gezicht en de moeite waard om te bekijken. Wat een natuurverschijnsel is dit. Nadat we de alle tracks hebben gelopen, want je kunt je track langer of korter maken, staat de bus weer te wachten om terug te gaan. Zo heb ik nog mooi tijd om naar het museum te gaan. Daar aangekomen kan ik vrijwel direct de film zien en daarna mee gaan met een gids. De gids had het dit keer erg druk, wel twee mensen inclusief mijzelf. De ander vrouw kwam uit Amerika. Na een rondleiding van een uur kan je je eigen weg gaan en heb je een beeld van wat je terug wilt zien of niet. Dit komt omdat de rondleiding kort en bondig verschillende aspecten van het museum toelicht en achtergrondinformatie geeft. Zo heb je in korte tijd van alles gezien en weet je wat je heel graag wilt zien of niet. Het museum is een oud badhuis aan de rand van het centrum van Rotorua, dichtbij de lake. De oude badkamers en indelingen zijn hier in stand gehouden of gerestaureerd. Toen er oorlog was werden hier de soldaten opgevangen en eventueel geholpen. Na deze tijd stond het een tijdje leeg en werd het uiteindelijk een nachtclub. Het is maar wat je wilt in een oud badhuis. Nadat je de badkamers gezien had was er een mogelijkheid om naar onderen te gaan en daar de machinekamers te zien. Hier waren ook enkele modderbaden en douches te zien met filmmateriaal. Erg hilarisch om te zien wat mensen wel niet doen voor hun lichaam. In het museum is hier ook aandacht aan geschonken en is er een kleine presentatie van te zien, hoe het er toen uitzag en het eraan toe ging. Na deze presentaties was er een presentatie over de maori. Van alles kwam aan de orde. Van wat de jeugd doet tot aan de belangrijkste personen uit de geschiedenis. Naast dit is de vulkaanexplosie een belangrijk onderdeel geweest van Rotorua. Deze heeft twee terrassen vernield en een prachtig natuurgebied is er voor terug gekomen. Hier zijn enkele overblijfselen, foto’s en filmmateriaal te zien. De volgende stop is de oorlog. Veel mensen vanuit Nieuw-Zeeland hebben mee gevochten met de tweede wereld oorlog. Voornamelijk in Afrika en zuid oost Europa. In deze presentatie is een documentaire te zien. Het geeft een goed beeld van de soldaten en hoe het er aan toe ging. Ook waren mensen die dit hebben meegemaakt in beeld. Indrukwekkend om te zien en te horen wat er allemaal is gebeurd. Natuurlijk viel ook de overwinning te zien en de tijd erna. Als laatste wordt er aandacht gegeven aan hoe Nieuw-Zeeland de dag van vandaag er uit ziet. Het was zeker de moeite waard om te kijken en ik had zelf tijd te kort om alles goed te zien. Gelukkig was mijn kaart twee dagen geldig en kan ik morgen terug komen. Nu zijn de tuinen om het gebouw de eyecatcher voor mijn camera. Met het beeld van vroeger in me hoofd kan je vele vergelijkingen en verschillen ontdekken. Het is zeker de moeite waard om hier een bezoek aan te brengen. Voordat ik naar mijn hostel ga loop ik langs een Maoridorp. Van het meisje van de bus van vanochtend kreeg ik deze tip. Het is een dorp met een paar huizen, een kerk en een ontmoetingshuis. Het is inspirerend om te zien wat de Maori’s doen en ik begin steeds meer van hun geloof en cultuur te begrijpen. Terug bij mijn hostel ga ik alleen eten en foto’s bewerken. Laia en Steffie zijn namelijk vertrokken en Laia komt morgen avond terug.