Zondag 9 september

Op naar de Baptistenkerk. Deze gemeente is redelijk groot in vergelijking met de andere gemeentes die ik heb bezocht. Toen de dienst begon kon ik weer meelezen en zingen vanaf de beamer. Het waren bekende liederen, die ik goed mee kon zingen. Deze zondag ging het over Samgar (Richteren 3:31 en later met een vergelijking naar Simson en de Filistijnen. De conclusie van de dienst was erg mooi en deze wil ik jullie niet onthouden. Start waar je bent, met wat je hebt en doe wat je kan. Dat is nog eens een strakke uitspraak waar je op terug kan komen bij alles wat je doet. Na de dienst sprak ik met verschillende mensen en had gezellige en bijzondere gesprekken. Zoals een man die vertelde over zijn leven en hoe hij was bekeerd. Na de kerk ging ik naar het Kuirau park, dit ligt achter mijn hostel. Hier zijn modderpoelen, waar de stank en rook vanaf komt. Dit komt omdat het modder ongeveer 100 graden is. Een heerlijk modderbad kan je vergeten. In het park zijn er veel bloemen en bloesems te zien in vergelijking met de andere parken. Het zijn voornamelijk, Papavers, Freesia’s, Tulpen en dergelijke. Na een tijdje er te hebben gelopen kom ik plotseling twee jongens tegen en de één begint te zwaaien. Ik met me nuchtere verstand gewoon doorlopen. Tja er zwaaien zoveel mensen. Nadat ze dichterbij komen herken ik één van de twee. En welja het is een Vjennekloetn, Robert-jan Wolters. Dat is echt vreemd om mee te maken. We hebben een gesprek en gaan vervolgens onze eigen wegen. Na nog een poosje te hebben gelopen ga ik naar mijn hostel om te lunchen en andere voorbereidingen te doen om de volgende dagen in te plannen. Aan het einde van de middag ga ik naar de lake om daar een wandeling te maken. Hier zit ik zwanen met jongen, prachtige andere vogels, die natuurlijk te snel vliegen om een foto te maken, en veel water. Na deze wandeling is het tijd om terug te gaan en gezamenlijk te eten met Laia en Steffie. Na het eten vragen ze mij of ik mee uit ga. Ik vertel dat het zondag is en dat ik niet uit ga en dat morgen vroeg de wekker gaat, in verband dat ik naar Wonderland ga. Laia snapt het nu al helemaal niet meer. Ze vraagt of ik dus nooit uit ga in verband met mijn geloof. Ik leg uit dat ik zoals zij ook uit ga alleen dan op de vrijdag en zaterdag. Ze blijft het gek vinden maar heeft er vrede mee. Nadat ik op de kamer al een poosje zit komen hun binnen en merk ik op dat ze niet weg gaan. Niet vanwege mij, maar omdat ze andere dingen te doen hebben en dat ze moe zijn. Na een paar uur is ook deze dag weer voorbij.