Donderdag 27 september

Na goed te hebben ontbeten gingen Pat en ik naar school. Hier gaven we aan vier klassen Bijbellessen. Dit keer ging het over de vijf broden en twee vissen. Om het verhaal aantrekkelijker te maken voor de kinderen hadden we een lunchbox gevuld met vijf kleine bolletjes en twee snoepvisjes. Toen het verhaal was afgelopen en het werkblad was uitgelegd gingen de kinderen aan de slag en brachten Pat en ik het brood en de snoepvisjes. Trouwens de snoepvisjes waren hele bijzondere visjes. We hadden gezegd dat het visjes waren, maar het waren eigenlijk vliegtuigen. Helaas konden we geen goede visjes in de supermarkt vinden, vandaar dat de vliegtuigen gebombardeerd werden tot visjes. Van alle klassen viel één meisje het op en vertelde het mij zachtjes. Toen fluisterde ik: ‘ vandaag zijn het vliegtuigvisjes’ en we lachten. De lessen waren in alle klassen gegeven en het was middagpauze. De broodtrommel werd bij de kinderen geopend en we hebben samen met de kinderen genoten van de sandwiches en de wortels. We verlieten de school en gingen naar een Nederlandse vrouw. Hier had Pat op een andere dag oliebollen gebracht. Een tijdje later gingen we naar de dokter/ziekenhuis, want dit bevindt zich in één gebouw. Pat had medicijnen gekregen en die konden we vervolgens ophalen. Hierna gingen we naar de supermarkt om hier nog wat inkopen te doen. Nadat we alles hadden, we terug naar huis. Hier dronken we gezamenlijk een kop thee en ging iedereen aan de slag. Pat kookte, Ralph ging met een artikel aan de gang en ik ging ramen lappen en het houtwerk schoonmaken. Alles was klaar en we konden aan tafel zitten voor de maaltijd. Vandaag hadden we weer wat unieks. Echt iets Nieuw-Zeelands, want ze willen me alles laten zien en proeven. Dit keer is het Whitebait fish. Het is een doorzichtig klein en langwerpig visje. Dit wordt gebakken in ei met toebehoren. Het was erg lekker en ze hadden echt niet gelogen. De avond was weer aangebroken, op naar een mooie dag.