Donderdag 18 oktober

De dag begint goed, het regent. Vroeg in de morgen hoorde ik nog twee keer onweer, maar dat hield gelukkig op. Dat werd dus in mijn regenoutfit lopen naar de glacier. Natuurlijk hoopte ik dat het in de loopt van de ochtend ophield, maar te vergeefs. De eigenaar was zeer vriendelijk en zei direct dat mijn tas bij de receptie mocht staan en dat ik eerst naar het Doc centrum moest om daar informatie in te winnen over mogelijkheden van de tracks. Het is hier zo dat het elk moment kan veranderen vwb begaanbaarheid. Bij het Doc centrum aangekomen vertellen ze welke track ik kan lopen om bij de glacier te komen. Net voor de uitgang ontmoet ik twee Nederlandse jongens. Ze reisden met zijn vieren en wilden misschien de glacier zien en anders reden ze door. Dat krijg je met de regen, mensen besluiten dan om de wandeling niet te maken en rijden verder. Zo mijn wandeling kan beginnen. De start is ongeveer een uur verwijderd van het kleine dorpje. Het was meer een straat met daaraan winkels en huizen. In het begin van de wandeling reden de Nederlandse jongens voorbij en vroegen of ik mee wou naar de glacier. Dat scheelde mij weer in de regen lopen en dus erger nat worden. Dit sloeg ik natuurlijk niet af. Zo ontmoet ik ook de andere twee. Ze kwamen allemaal uit Brabant en waren net klaar met de opleiding. Hierna gingen ze voor een langere tijd naar Australië, zoals veel mensen hier doen. Bij de glacier aangekomen ga ik met twee jongens de wandeling maken, de anderen blijven wachten en gaan ondertussen naar het café. Onderweg praatten we over alles en nog wat. Tijdens de wandeling waren mooie en hoge watervallen te zien en heel veel regendruppels. De track was aardig goed begaanbaar, afgezien van de hink stap sprongen. Aangekomen zien we de glacier. Het is mooi om te zien hoe zoiets er uit ziet, want dit is mijn eerste keer. Echt geweldig hoeveel kracht het uitstraalt. Helaas zijn de gemaakte foto’s niet denderend in verband met de regen. De jongens vroegen of ik terug wilde rennen. Nou dat gaat niet echt in mijn regenoutfit. Hun hadden alleen een regenjas en konden zodoende makkelijker rennen. Zo zeiden we doei en kon ik rustig terug wandelen. Terug bij de parkeerplaats zie ik de achtergebleven jongens onder een afdak staan te wachten. Ik vraag: ‘Zijn de anderen nog niet terug?’ Ze komen er net aan vertelden ze. Zodoende kon ik meerijden tot de brug bij Franz Josef, dat scheelde mij heel veel lopen. Zij gingen naar Fox en boden mij aan om ook mee te gaan, maar zelf kon ik de geboekte bus niet meer verzetten omdat die over een paar uur vertrok. Bij de hostel aangekomen kon alles droog worden. Aan het einde van de middag ging ik naar Fox glacier. Het was gelukkig droog en kon ik de Minnehaha track lopen. Het was een fantastische wandeling door een regenwoud wat de hele dag weer goed maakte. Overigens de regen was ook niet erg, want het heeft een goed voordeel, de schoenen worden weer schoon en dat scheelt schoonmaken.