dinsdag 4 september

8 september 2012

Hoi allemaal,

Alle eerst bedankt voor jullie leuke reacties.

Vandaag heb ik gelopen naar een uitkijkpunt over het dorp. Maar voor mijn vertrek werd ik opgehouden door de man die hier de hele winter verblijft. Hij wou van alles weten en praatte aan één stuk door. Wat werd mijn Engels op de proef gesteld, maar het is gelukt. In het gesprek vroeg hij mij ook of ik drugs gebruikt. Wat een vraag zeg. Hij keek raar op en zei maar in Nederland gebruiken ze toch veel en waarom jij niet. Hij had wel wat bij zich. Leuke man dacht ik, als die mij er maar niet lastig mee gaat vallen. Na het gesprek ben ik snel naar de bieb geweest om mijn volgende rit te boeken. Eindelijk kon ik aan mijn wandeling beginnen naar het uitkijkpunt. Het was er prachtig. Helaas ging het onderweg regenen en moest ik mijn regen outfit aantrekken. Op het punt aangekomen gaat het weer regenen en zie ik heel duidelijk de regenboog, want daarna scheen de zon. Het was prachtig om te zien. Na deze wandeling ging ik naar de andere kant van het dorp om daar de vulkaan te beklimmen. Deze wandeling was geen straf want je loopt langs het water en je hebt fantastisch uitzicht. Bij de vulkaan aangekomen, begin ik aan mijn tocht. Op de vulkaan wonen veel mensen en zijn de wegen lichtelijk beter. Ik moest naar boven komen door middel van een kaart met enkele straatnamen. Daar ging die dan. Op de kaart stonden ook binnen doorweggetjes, dat waren steile trappen. Natuurlijk wil ik dit doen. Hierdoor was het zoeken naar de volgende weg wat moeilijker, maar we zijn er gekomen. Het laatste stukje moest je via gladde trappen, smalle paden en over keien. Na de beenspieren flink te hebben gebruikt was ik boven. Het was niet voor niets, wat gaaf. Op de vulkaan had je nog meer uitzicht. De andere eilanden, bergen en nog veel meer kon je zien. Een genot om naar te kijken. Het was alweer het eind van de middag dus kon ik nog snel naar de supermarkt die hier om zes uur sluit en daarna naar me hostel. Hier kwam ik weer de man tegen en hij begon weer volop te vertellen. Ondertussen komt de eigenaresse binnen met een man. Dit was ook een bijzondere mens. Daar zit je dan met twee mannen. De man die er al was moest koken. Nou dat was een feest. Hij wou prei en aardappels koken met vlees. Hij vroeg aan mij hoeveel prei hij kon gebruiken. Na het antwoord ging hij verder. We hadden een gesprek terwijl het eten op stond. Na een tijdje vroeg ik hoelang hij alles wel niet wou laten koken. Dat was hij vergeten, hij keek en liep weer terug. Volgens mij was alles al lang klaar. Na een tijdje rook ik wat en zei het tegen hem. Hij liep erheen en zei volgens mij is het klaar of nog niet. Zelf heb ik gekeken en hem geholpen. Eindelijk kon hij aan zijn maaltijd beginnen. ’s Avond hebben we nog even televisie gekeken.