Dinsdag 16 oktober

’s Ochtens is het weer tijd om te skypen. Na iedereen te hebben gesproken vertrek ik richting Omotumotu Bush. Dit was ongeveer een uurtje lopen. Het was een geweldige track door een regenwoud. Soms moest je even zoeken naar de juiste weg. Dit komt doordat andere mensen afwijkende routes lopen en zo ontstaan er weer nieuwe routes die niet aangegeven staan en waardoor je soms in verwarring komt. Langzamerhand wen je hieraan. Tegen de middag keer ik terug om snel wat te eten en om naar de bus te lopen. Onderweg ga ik langs de winkel om de belangrijkste dingen te halen en boek ik mijn trein voor de laatste week van Christchurch, door het nationaal park naar Greymouth en terug. Dit moet een geweldig treinreis zijn, een van beste van de wereld. Omdat ik hier toch ben, waarom zou ik het dan niet doen, dus boeken. Bij de bus aangekomen die mij naar Hokitika brengt heb ik een aardige buschauffeur. Hij wilde mij overal mee helpen en gaf mij tips. Bij Hokitika aangekomen vroeg de chauffeur nog verschillende dingen en hadden we nog even een gesprek. Eenmaal bij het hostel gearriveerd ontmoet ik een aardige eigenaar, ook zeer behulpzaam. Hij liet mij de kamer zien en we gingen vervolgens om de tafel om naar Frans Josef en Fox glaciers te kijken. Hij keek verbaast omdat ik alle folders en gegevens ongeveer had. Hij had niet eerder zo’n voorbereiding gezien. Dit deed hem plezier en zo konden we snel over de dingen praten. Zelf heeft hij een tijd in Frans Josef gewoond en kon dus veel vertellen. Zo besluit ik toch om daar naartoe te gaan. Ik vertelde hem dat ik naar een aantal plaatsen in de stad wilde gaan om wandelingen te maken. Hij vertelde mij van een overall wandeling waarin mijn wandelingen verwerkt zaten. Zo kon ik alles wandelen en zien. Erg handig om te doen in een paar uur. Nadat we klaar waren maak ik de rondwandeling. Het is een prachtige route die ik zeker aanbeveel. Met deze route moet je goed de kaart bij de hand houden, omdat er geen borden of markers zijn die de route aangeven. Bijna bij het strand aangekomen begint het te regenen. Dat werd dus het laatste stuk nat worden op het strand. In het hostel aangekomen vroeg de eigenaar naar de wandeling en ga ik vervolgens onder de warme douche die ik zeer waardeerde. Het was weer tijd om te koken. Hier ontmoet ik twee mensen uit Korea. We praten over alles en nog wat. Het viel op dat ze redelijk Engels konden in vergelijking met de andere mensen uit Azië. Later op de avond ontmoette ik een meisje uit Duitsland. We praten voornamelijk over de rondreis en geven elkaar tips onder het genot van een wijntje.