Vrijdag 24 augustus

’s Ochtens mooi op tijd uit bed om nog te skypen, foto’s te uploaden en uit te checken. Na iedereen doei te hebben gezegd, ben ik richting de bushalte gelopen. Mijn bus ging om 11.30, dus dat was wachten. Nou wat een straf, de zon scheen heerlijk en ik kon bij de haven dichtbij de bushalte wachten. Om 11.15 bij de bushalte aangekomen, stond de bus er al en kon ik instappen. De buschauffeur tilde mijn tas op en keek moeilijk. Als je wilt reizen moet je wat meenemen (-;. De medepassagiers bestaat voornamelijk uit de plaatselijke bevolking en hadden niet veel bij zich, vandaar dat hij zijn armspieren nu moest gebruiken. Onderweg was het landschap goed te zien. Dit is gelukkig wat anders dan de stad. Het waren meer bossen en weilanden met koeien en schapen. Na één stop was Whangarei in zicht. Hier aangekomen ben ik gaan lopen naar de hostel. Het internet en het kaartje gaf aan dat het vijf minuten lopen was. Nou ik weet niet waarop ze dit hebben gebaseerd, maar dan moet je rennen en dan nog wordt het moeilijk. De route had haarspeltbochten steil naar boven. Om twee uur aangekomen bij de hostel, was de receptie tot vijf uur gesloten. Dan maar rondkijken en kijken of ik iemand tegenkom. In het gemeenschappelijke gedeelte zat nog een meid te wachten, dus konden we elkaars verhalen uitwisselen. Gelukkig kwam de vrouw die in de hostel werkte tegen half drie - drie uur. Ze moest nog wat pakken, zag ons en gaf de sleutels. Deze vrouw was erg vriendelijk, vertelde van alles en wilde van alles voor ons doen. Ze vertelde ook dat er een binnendoor weggetje naar het hostel was die makkelijker en korter was. Hadden we dit geweten, dat had ons behoorlijk wat gescheeld. Na de tas in de kamer te hebben gezet ben ik op pad gegaan om naar het centrum te gaan. Onderweg ben ik veel mooie bloemen, planten en bomen tegen gekomen. Wat is dit gaaf, net als het uitzicht op de berg waar de hostel stond. In het centrum stonden veel winkels in een zelfde stijl. Het was een soort mini dorp. Na dit te hebben gezien ben ik doorgelopen langs het water en een pad ingelopen met verschillende objecten. Aan het einde dacht ik Drenthe te zien. Het leek wel een hunebed. Het was een soort boog met een schip ernaast. Echt knap hoe ze dit hebben gemaakt. Het was al weer tijd om te gaan eten, dus dat wordt eerst langs de supermarkt. Nou dit was een supermarkt om u tegen te zeggen. Het leek wel een groothandel. Alles stond net als de Makro en de Sligro opgesteld. Ben ik bij dat ik overal nog goed bij kon. De andere mensen zijn hier vrijwel kleiner vergeleken met mij. Na het eten hebben het andere meisje en ik een avondwandeling gemaakt om glow worms te zien. Aangekomen bij de route, bedacht het meisje zich. Het was donker en een smal weggetje. Ik zei vrij nuchter: ‘Ze(de vrouw van de hostel) heeft gezegd dat we hier naar toe moesten gaan omdat het mooi was, dus lijkt het mij dat het veilig is.’ Na haar te hebben overtuigt ben ik voorop gaan lopen. Natuurlijk hadden we grote zaklantarens meegekregen van de hostel. Het was zeker de moeite waard om het te bekijken. We hebben mooie Glow worms gezien. Wat een rare dieren zijn het eigenlijk. Nu wil ik eigenlijk morgen voor het uitchecken er weer naartoe en te kijken wat het nog meer te bieden heeft. Dus op naar morgen.